Met meer dan 40 R2's aan de start en alle Europese en Belgische Juniors die voluit voor de punten streden op de verraderlijke proeven van de 50ste Geko Ypres Rally, was het onmogelijk om vooraf een favoriet aan te duiden voor de eindzege in Klasse RC4 en voor de zege in het Junior BRC.

Na een kanonstart van Stéphane Lefebvre met zijn Peugeot 208 R2, nam Kevin Demaerschalk het commando over in R2 toen de Fransman, onder druk van de piloot uit Hoeilaart, lek reed op een steen die verborgen lag in een koord. Demaerschalk controleerde meesterlijk met veel maturiteit zijn leidersplaats, waardoor hij zaterdagavond de prestigieuze overwinning in RC4 mocht vieren. Lefebvre won nog wel de strijd in het ERC Junior Championship, maar op meer dan 2 minuten van de Belgische winnaar in het Junior BRC. Kevin Demaerschalk was trouwens de enige Belgische Junior die een scratch kon rijden in de categorie. Het waren er zelfs 6, goed voor een totale score van 26 punten.

De tweede plaats in het Junior BRC ging naar... Gino Bux, die nochtans geen rekening hield met de Belgische concurrenten: "Voor mij telde vooraf enkel de strijd in het ERC Junior Kampioenschap, omdat we maar een paar keer in België rijden. Als debutant in Ieper had ik niet gedacht mee te kunnen strijden met mijn jonge landgenoten die meer parcourskennis hebben. Ik heb in elk geval veel geleerd en vertrouwen opgedaan in de Peugeot. Op dit snelle parcours moet je durven. Ik weet nu hoe het voelt om een bocht tegen de begrenzer in vijfde te nemen!"

Guillaume Dilley reed een sterke openingsetappe. Hij stond tweede, ruim voor Gino Bux, maar op de eerste proef van de tweede etappe, Reninge, ging hij van de baan. Ook Jamie Brown waren we vrijdagavond al kwijt na een sortie en de jonge Grégoire Vankemmel liet zich ook verrassen.

De derde plaats bij de Juniors in R2 ging naar Thibault Radoux, tevens tweede in de Ford Fiesta SportTrophy, terwijl Stephen Wrigth zijn kennismaking met Ieper bekroonde met de vierde plaats. Joachim Wagemans verloor een aantal minuten toen de krik brak bij het vervangen van een lekke band, zodat er niet meer dan een vijfde plaats mogelijk was. Na een wedstrijd met twee lekke banden en een koppelingsprobleem, strandde Guillaume de Mevius op de zesde plaats. Arthur Tanghe deed bij zijn debuut in Ieper beter dan papa Claudie, die vrijdagavond met een technisch probleem moest opgeven.

Het laatste puntje "algemeen" werd verdiend door Amaury Molle, die bovendien de eindzege pakte bij de BRC Juniors in R1 na de opgave van Stijn Pacolet, die toch nog 11 punten kon scoren door zaterdag een reeks snelste tijden te klokken.

Tussenstand Junior BRC (5/8): 1. S. Pacolet 93 ptn; 2. G. Dilley 73; 3. A. Molle 61; 4. G. de Mevius 44; 5. S. Wright 43; 6. G. Bux & J. Brown 27; 8. K. Demaerschalk 26; 9. Th. Radoux 24; 10. A. Tanghe 18; 11. N. Casier 17; 12. P-J. M. Cracco 6; 13. M. Vandenberghe 4; 14. G. Vankemmel 2

In de Vechtdal Rally – in en om Hardenberg – liet rallyrijder Timo van der Marel zaterdag de Opel Adam Rallye in Nederland debuteren. Het werd een zeer geslaagde test met dit inmiddels in een aantal landen zeer populaire rallywapen van Opel.

In de 80’er jaren was Jan van der Marel, de vader van Timo, zeer succesvol in de Nederlandse rallysport en behaalde hij vier titels met Opel (Opel Ascona 400 en Opel Manta 400). Jan van der Marel twijfelde dan ook geen moment toen hem een Opel Adam R2 rally auto aangeboden werd: “Voor Timo is het belangrijk om zo veel mogelijk ervaring op te doen met verschillende auto’s om voor 2015 de juiste keuze te kunnen maken. En met de ontwikkeling van een snellere R5 rally auto bij Opel is ook dat merk voor komend seizoen een serieuze optie.” Timo van der Marel en zijn Australische navigatrice Rebecca Smart gingen zaterdag in Hardenberg dan ook gemotiveerd van start en al snel leerde Van der Marel de auto kennen: “Wat een geweldig fijne motor (190 pk) ligt hier in. Dat rijdt echt heel fijn en de motor voelt heel soepel en krachtig aan,“ liet Van der Marel zich lovend uit over de Opel Adam. “Het weggedrag en de remmen voelen wel anders aan als ik gewend ben, maar we kunnen de vering en de demping op verschillende manieren snel aanpassen, dus dat is een kwestie van kilometers maken en uitproberen wat het beste past bij mijn rijstijl,” analyseerde de talentvoller rallycoureur uit Amersfoort, die bedolven werd onder de aandacht voor zijn bijzondere rallywapen in deze Vechtdal Rally.

In het licht van deelname aan de WRC rally’s van Duitsland en Spanje later dit seizoen voor het Vacansoleil Rally Sport team testte Van der Marel de DMack banden: “In het WRC mag je maar één type band gedurende de gehele rally gebruiken en daarom willen wij zo veel mogelijk kennis van die band opdoen en testten wij ook hier met die band – het is echt fantastisch hoe de banden zich houden onder extreme omstandigheden en toch voldoende grip blijven geven.” Voor navigatrice Rebecca Smart was de Vechtdal Rally ook een mooi cadeau voor haar 28^e verjaardag: “Wat is er mooier dan op je verjaardag een extra rally te mogen rijden met een geweldig leuke auto als de Opel Adam?”

De Vechtdal Rally eindigde in een overwinning voor Arjen de Koning (Mitsubishi), op slechts 6 seconden gevolgd door Piet van Hoof (Mitsubishi), met Kevin Kooijman (Mitsubishi) op de derde plaats. Timo van der Marel en Rebecca Smart wonnen met de Opel Adam R2 hun klasse voor de snelle Noor Joar Andre Obrestad (Ford Fiesta).

Foto's - Pictures ONLINE : GEKO YPRES RALLY 2014 !

De komende dagen maakt de WK-koorts plaats voor rallygekte in Ieper en omstreken want vrijdagnamiddag start op de Grote Markt van Ieper de Geko Ypres Rally oftewel de rally van Ieper! Het wordt een feesteditie want deze wedstrijd is aan zijn 50^e editie toe. Eén man slaagde erin om in Ieper 8 keer de champagne te ontkurken. Freddy Loix, de ongekroonde koning van Ieper, kan dit weekend deze wedstrijd voor een 9^e keer winnen.

Freddy Loix en co-rijder Johan Gitsels starten met hun vertrouwde ŠKODA Fabia S2000 die eerder deze week uitvoerig getest en voorbereid werd op deze klassieker. “De testen waren goed en we houden er een goed gevoel aan over” zegt Freddy Loix. “Het chassis is zo mogelijk nog beter dan vorig jaar en de motor is uitstekend. We zijn klaar voor de strijd” klinkt het vol vertrouwen uit de mond van Freddy Loix.

Co-rijder Gitsels straalt hetzelfde vertrouwen uit als zijn teammaat ook al staat hij voor een loodzware opdracht. “Mijn werk is uiteraard hetzelfde als tijdens de andere rally’s en aan het notasysteem wordt niet geraakt” zegt Johan Gitsels. “Het enige verschil met de andere rally’s is dat de nota’s hier nog gedetailleerder zijn dan bij andere wedstrijden. De klemtoon ligt op de koorden, een typisch fenomeen in Ieper. Bij het aansnijden en verlaten van zo’n koord bepaal je de snelheid van de strook achter de bocht. In zo’n koord kan je veel winnen maar ook alles verliezen want als je er lek rijdt kunnen de boeken toe. In vergelijking met andere wedstrijden zal ik in Ieper nog minder van het wegdek zien en nog meer met de neus in de nota’s zitten.”

“Gelukkig bleef ik in Ieper vaak gespaard van lekke banden” weet Freddy Loix. “Toen ik hier met de Toyota won beschikten we over ATS banden. Als je lek reed kwam er meteen een mousse vrij die ervoor zorgde dat je probleemloos verder kon rijden. Ik herinner me dat ik in 2006 met de Citroën eens lek ben gereden net als in 2009 toen ik met Meeke aan het bikkelen was voor de zege. Ik moet die konijnenpoot dit weekend dus best op zak hebben.”

Loix eerste deelname dateert van 1991. Toen startte hij met een Mitsubishi Lancer met Benny Bielen als co-rijder. Loix belandde in een gracht en haalde de finish niet. De daaropvolgende jaren ging het in stijgende lijn en won Loix van 1996 tot 1999 vier jaar op rij in Ieper. Met in totaal acht zeges is de Limburger de uitgesproken topfavoriet. “Het zou belachelijk zijn dat te ontkennen” glimlacht Freddy Loix. “Het is zo en ik kan dat niet veranderen. Laat me enkele clichés gebruiken en zeggen dat elke koers gereden moet worden en zolang je niet aan de finish staat alles mogelijk is. En eigenlijk is het zo. Je bent hier nooit klaar. Als ik terugkijk naar de beginperiode en het parcours vergelijk met het huidige dan is de basis dezelfde gebleven met dat verschil dat er minder klassementsritten zijn en dat de wegen minder hobbelig geworden zijn. Dat laatste komt door onderhoudswerken die door de jaren heen zijn doorgevoerd aan de wegen. Maar de ritten blijven boeiend. Heuvelland raak je nooit beu en de Kemmel kan je altijd verrassen. Zo heeft elke rit zijn eigen karakter, zijn eigen identiteit.”

Bob de Jong trad afgelopen weekend in de voetsporen van zijn vader door voor de tweede maal de ELE Rally te winnen. Samen met navigator Kees Hagman stuurde hij zijn Mitsubishi Lancer WRC bekwaam over de 20 proeven. Uiteindelijk reed de equipe met 35 seconden voorsprong over de finishstreep, gevolgd door Jeroen Swaanen (Citroen C4 WRC) en Erik van Loon (Ford Fiesta WRC).

Op vrijdag 13 en zaterdag 14 juni werd rondom Eindhoven en Helmond de 50^ste editie van de ELE Rally verreden. Vooraan zou de strijd gaan tussen de drie mannen met de WRC’s: De Jong, Swaanen en Van Loon, die allen hun zinnen hadden gezet op de algemene overwinning.

Vrijdagavond stonden de eerste vier klassementsproeven op het programma. De Jong: “We zijn gelijk vlot gestart op de eerste proef. Het gevoel was goed, waardoor we er op de tweede proef, Somerlo, echt voor zijn gaan zitten. Somerlo ligt mij goed en het is een lange proef waar je meteen verschil kunt maken.” De Jong blijkt de juiste strategie te hebben gekozen, na de eerste twee proeven ligt hij maar liefst 16.6 seconden voor nummer twee, Jeroen Swaanen met zijn Citroen C4 WRC. Uiteindelijk plaatsten Bob en Kees na vier proeven de auto met 19.4 seconden voorsprong in het nachtpark. Op zaterdag kwamen de resterende 16 klassementsproeven aan bod. “We wilden meteen weer snel van start gaan, maar ik liet de auto afslaan en we verloren een seconde of vijf. Op de volgende proeven wist ik mij te herpakken, maar ik voelde de hete adem van Swaanen in mijn nek. Er begon een superspannend secondenduel waarbij beide partijen afwachtten wie het eerst een foutje zou maken. Ik denk dat wij mede door onze ervaring met onze auto aan het langste eind trokken. Zowel Swaanen als Van Loon rijden minder wedstrijden en hebben minder ervaring met hun WRC’s dan ik met de mijne.” Na 14 klassementsproeven bedroeg de voorsprong van De Jong en Hagman 10.6 seconden. De proef erna, Sint Oedenrode, maakte Swaanen echter een klein foutje, waardoor Bob 15 seconden cadeau kreeg. “Vanaf dat moment konden we het wat rustiger aan gaan doen en de wedstrijd consolideren, hoewel we natuurlijk wel door moesten rijden, zo groot was het gat ook alweer niet.” Uiteindelijk reed de equipe vrijdagnacht als eerste algemeen over het podium, voor Swaanen (+35.4) en Van Loon (+3:44.6).

“Ik wil via deze weg zowel Swaanen als Van Loon bedanken voor hun sportiviteit. Door miscommunicatie met mijn navigator Kees reed ik direct de hergroepering uit. Ik had daar echter tien minuten moeten wachten. Ik ontdekte mijn fout meteen en parkeerde alsnog in de hergroepering. Dit is natuurlijk niet toegestaan. Mijn concurrentie was echter zo sportief de beslissing over een eventuele straftijd aan de organisatie over te laten en het op de proeven uit te willen vechten. Ook wil ik mijn team bedanken voor het opnieuw neerzetten van een geweldige auto en mijn sponsors PM Piping en Group B voor het mogelijk maken van het rijden van deze wedstrijd,” besluit De Jong.

Naam in het vet = Atlantic-lid.

Ook Alain Vermeulen had, net zoals Vanneste, Casier en Verschueren bij de moderne, Wervik voorzien als een grote test voor Ieper. Maar van in de eerste kilometers nam hij de leiding in de Geko Rally van Wervik en niemand kon hem deze nog afpakken. “Eerlijkheidshalve had ik misschien wel wat meer tegenstand verwacht. Maar het feit is dat de BMW optimaal draaide en we dus vol vertrouwen naar de Ypres Historic Rally kunnen trekken” reageerde de Poperingse garagist na afloop. Patrick Mylleville bleef lange tijd in het kielzog van Vermeulen, maar in de laatste ronde verloor hij anderhalve minuut door een lekke band op Kruiseke. Wat zorgde voor een terugval naar de vierde plaats. Voor de Zonnebeeknaar was het mentaal ook moeilijk, gezien zoon Sander, als co van Rik Vannieuwenhuyse (Ford Escort), zwaar crashte en naar het ziekenhuis werd overgebracht. Gelukkig zonder veel erg.
De strijd om de tweede plaats bleef tot de laatste meters heel spannend. Uiteindelijk haalde Bram Fonteyne het met de Volvo 242 in een pure secondenslag van Geert Glorieux (BMW). Patrick Lievens sloot met de Porsche de top-vijf af.

Waarom opteer je voor de Ypres Historic Rally?
Dat gaat terug naar de dag waarop ik besliste om rally te gaan rijden, zo een kleine 2 jaar geleden. Van kleins af aan was ik grote supporter van mijn vader Piet in de autosportwereld. Hij reed toen bijna voornamelijk met historic wagens. zo heb ik dus de voorliefde beginnen krijgen voor het historic circus.. ik ging er toen ook vanuit dat een oude auto leren besturen een goed begin kon zijn in mijn leerproces. Wel moet ik zeggen dat de nieuwsgierigheid nr de moderne groter en groter wordt. Dus het verlangen om eens met een moderne wagen aan de start te staan komt steeds meer opdraven, wie weet voor de toekomst..

Ieper betekent een hoog tempo van veel en vaak lange kp's. Hoe kijk je daar naar toe?
Wat betreft de lange kp’s is dit ook nieuw voor mij, alhoewel ik vorig jaar wel al Tielt en de Omloop heb gereden. Maar toch heb ik een sterk vermoeden dat Ieper nog van een ander kaliber is. Veel verborgen gevaren en de concentratie hoog kunnen houden lijkt mij niet zo evident.
Wat betreft het hoge tempo dat zien we dan wel op de dag zelf hoe het vlot..
Het is wel een feit dat ik zal moeten leren om een constante te rijden, wat in mijn vorige rally's niet zo het geval was..

Wat verwacht je van de eerste deelname aan deze rally?
Zoals praktisch iedereen is mijn eerste doel toch de eindmeet overschrijden, en dit wordt al een heuse opdracht denk ik. Het tweede doel is dan voornamelijk veel bijleren, terug een volgende stap zetten in mijn leerfases. Het blijft natuurlijk een koers dus zullen we zeker ook proberen een mooi tempo aan te houden

Wie is jouw favoriet FIA & nationaal?
Bij de fia gaat mijn voorkeur uit naar de snor ofte Paul Lietaer. Wat die kan is gewoon een droom voor mij, alhoewel Didier Vanwijnsberghe ook bij de pinken zal zijn om naar de eerste plaats te proberen te fietsen. En ik zag Stouf ook op de lijst pronken, die kan ook wel het een en ander achter het stuur van een rallywagen.
Bij de nationale ligt het net iets anders en is het wat moeilijker om er zo maar een naam op te plakken. Maar Glenn Janssens is al lang op zoek naar een zege in Ieper. Vergeet echter nooit Tobi Vandenberghe, die op het einde van de race altijd wel komt kijken hoe het zit vooraan.

Twintig proeven lang streden afgelopen weekend 77 deelnemers om het eremetaal tijdens de ELE Rally rondom Helmond en Eindhoven. Johan Faes en navigator Christiaan van der Rijsen van het FABORY Rallyteam stonden eveneens aan de start. Ondanks enkele problemen wist de equipe als 6^de algemeen en 2^de groep N met hun Mitsubishi Lancer Evo IX over het finishpodium te rijden. Een prachtig resultaat tijdens de thuiswedstrijd van het Reuselse team.

Op vrijdag 13 en zaterdag 14 juni stond de 50^ste editie van de ELE Rally op het programma. Samen met zijn navigator Christiaan van der Rijsen stond Johan Faes aan de start voor de strijd om de zege in de standaardklasse, groep N. Het zou geen makkelijke opgave worden. Johan Faes voor de wedstrijd: “De ELE Rally is een mooi evenement en typisch eentje die op het podium pas afgelopen is. Doordat het een wedstrijd is die een aanslag doet op je uithoudingsvermogen en daarmee concentratie, gebeurt er de laatste proeven vaak nog veel. Het deelnemersveld is bovendien erg sterk. Wij gaan er in ieder geval, zoals altijd, weer voor.”

Op vrijdagavond kregen de deelnemers vier klassementsproeven voorgeschoteld. Johan en Christiaan noteerden op alle vier de proeven een tweede tijd in de groep N, achter Piet van Hoof met zijn snellere Evo X. Na die vier proeven kon de equipe hun Lancer Evo IX vrijdagnacht bovendien met een voorlopige zesde positie algemeen in het nachtpark plaatsen. Zaterdag stonden de resterende 16 proeven op het programma. Hoewel de vrijdag probleemloos verliep, kreeg de equipe op zaterdag met wat probleempjes te kampen. “De vermoeidheid begon mij op een gegeven moment parten te spelen. Zaterdagmiddag kreeg ik een dipje waardoor de tijden wat minder snel werden. Vervolgens maakte ik ook nog een foutje op de tweede keer dat we Berkendonk reden, wat veel tijd kostte. Toen op proef Spoordonk vlak na de start de motorkap openvloog, was het feest compleet. De voorruit brak en dat had weer tot gevolg dat ik een bocht miste op proef 13, Wintelre. We reden rechtsachter lek en hebben de halve proef met een lekke band gereden. Daardoor kelderden we verder naar de negende positie algemeen. Gelukkig was de marge op nummer drie in de groep N, Van Ballegooien met zijn Evo X, groot genoeg om hem voor te blijven.” De equipe liet zich niet kisten en bleef vechten voor goede tijden. Uiteindelijk behaalden ze na 20 proeven de eindstreep met een 6^de plek algemeen en 2^de plek in de groep N op zak. Faes: “Ook anderen hadden zo hun problemen, waardoor we de 6^de plek van de vrijdagavond weer wisten te heroveren. Piet van Hoof (Evo X) was een maatje te groot, maar we zijn dik tevreden met onze tweede plek in de standaardklasse. Ik wil overigens het team via deze weg bedanken voor de geweldige service. Ze wisten onze voorruit te vervangen binnen de servicetijd van 30 minuten, daar kunnen de bekende ruitreparateurs nog wat van leren.”