Alle specialisten waren het erover eens: de editie van dit jaar, verreden van 21 tot 29 november tussen Kenia en Tanzania, was de zwaarste van de East African Safari Classic Rally. Met zowat 6000 kilometer op het programma, wist team BMA dat het een zware klus zou worden, maar Bernard Munster kon zich vooraf niet echt een beeld vormen van de uitdaging die hen te wachten stond... « Volgens de specialisten, zoals Blomqvist en Duncan, was deze Safari de extreemste ooit, vertelt de preparateur uit Petit-Rechain. 40% van het parcours was compleet uitgereden. Het was eerder een trial of een rallyraid dan een rally. Dat geeft nog meer glans aan het feit dat de vier Porsches 911 die we prepareerden ook de finish haalden... »

Met een interessant slaagpercentage, zelfs de maximale score wat de betrouwbaarheid betreft, kan het Belgische team tevreden zijn. De teambaas was toch niet helemaal tevreden na de finish... « Globaal gesproken realiseerden we een sterke wedstrijd, maar het had nog beter kunnen zijn, vervolgt Munster. Grégoire de Mevius en Alain Guehennec hadden net de leiding genomen toen ze hun enige probleem kenden. Dat is autosport, zeker op Afrikaans onverhard, maar het is duidelijk dat ze de snelheid hadden om minstens op het podium te finishen... »

De voormalige Wereldkampioen Rally Groep N werd uiteindelijk 8ste, nadat hij problemen kende op de 11de proef. Een etappe die team BMA niet snel zal vergeten... « Het was een lange proef van 120 km en vanaf het begin hoorde ik een abnormaal geluid, vertelt Grégoire de Mevius. De aandrijfas brak 7 of 8 km voor de finish. We hadden gepland dat Bernard ons zou helpen bij een dergelijke panne, zeker omdat hij normaal drie wagens na ons zou passeren... Maar, hij had zelf een probleem met een bout van een schokdemper, waardoor hij op dezelfde proef ook stil stond. Hij is nooit bij ons gepasseerd... Resultaat: een plaatselijke bewoner heeft ons met zijn wagen naar de finish gesleept. Het kostte ons 90 minuten straftijd. We mochten meteen een kruis maken over onze winstkansen. Jammer, want de rest van de wedstrijd verliep uitstekend en we hadden zeker de snelheid. Maar, men mag niet uit het oog verliezen dat we dit soort avontuurlijke wedstrijden in de eerste plaats voor het plezier rijden. Wanneer je winstkansen op de vierde dag al verkeken zijn, dan ben je twee of drie uur teleurgesteld, maar dan besef je dat er nog een halve rally te rijden is en dat je moet genieten van deze fabuleuze wedstrijd, al was die dit jaar te slopend voor de oude rallywagens. We hebben trouwens het genoegen om de wedstrijd te kunnen rijden in een topteam met een familiale sfeer. We hadden drie topmecaniciens die zich ontfermden over onze wagen, aangevuld met Lionel Hansen. Een vraag volstond om 's avonds de afstellingen aan te passen of iets te veranderen. Wat wil je nog meer? »

Bernard Munster, genavigeerd door Johan Gitsels, kreeg op dezelfde proef ook de maximale straftijd. Erg spijtig, want Mijnheer BMA had vanaf de tweede proef het juiste ritme gevonden... « Twee jaar geleden was ik team-manager in deze wedstrijd, waardoor ik mijn eigen mening niet kon vormen als piloot, analyseert Bernard. Ik wist voor de start niet goed welk ritme ik moest rijden. De grote specialisten van de Safari hadden me gewaarschuwd: als je denkt dat je niet snel genoeg bent, neem dan nog wat gas terug! Resultaat: 7 minuten verloren op de eerste proef van 80 km en een 20ste plaats algemeen! Ik stelde orde op zaken op de volgende proeven, met een scratch op de tweede en een derde tijd op de derde proef. Het ging uitstekend. Wanneer je de snelste tijden van Grégoire en mij optelt, dan zie je dat BMA de meeste snelste tijden reed, samen met de latere winnaar Ian Duncan. Dat geeft veel voldoening. Ik weet nu wat we nog aan de auto's moeten doen om ze nog beter bestand te maken voor deze intense beproeving. Ik wil trouwens onze partners van Reiger Racing, de schokdemperspecialist, bedanken. Zij hebben er mee voor gezorgd dat onze wagens heel competitief waren. In dit soort wedstrijd hangt de rest voor een groot stuk van het geluk af...»

Alain de Mevius, genavigeerd door André Leyh, reed een prachtige wedstrijd tot hij een grote kei raakte in fech-fech strook, een traditionele beproeving in Afrikaanse wedstrijden. Het linkervoorwiel begaf, wat eveneens resulteerde in de maximale straftijd wegens drie niet verreden proeven. Het serviceteam had enige moeite om het gestrande team terug te vinden op de proef van 120 kilometer, maar eens de wagen hersteld, kon de BMA Porsche verder zonder verder in de problemen te komen.

De laatste bolide die ingezet werd door de formatie van Bernard Munster, de Porsche van François Kicq en Jean-André Collard, werd het slachtoffer van twee gebroken stabilisatoren, waarna ze problemen kregen met de versnellingsbak. Toch bereikten ook zij het finishpodium na deze extreme wedstrijd.

Bij het opmaken van de balans van dit avontuur, dat zeker een vervolg krijgt binnen twee jaar, wilde Bernard Munster vooral de mensen bedanken die deze deelname mogelijk maakten... « Naast onze drie teams, die schitterend presteerden, wil ik ook het werk van mijn vrouw Andrée Hansen benadrukken. Zij vervulde de rol van team-manager, zodat ik me kon concentreren op het besturen van de Porsche. Dat is echt geen makkelijke taak, want je moet alles coördineren. Ze heeft het perfect gedaan. Bedankt ook aan onze mecaniciens, die weer buitengewoon waren, aan Lionel Hansen, die ons kwam helpen, en aan onze stagiair Mehdi, die de logistiek voor zijn rekening nam, wat zeker geen sinecure is in een dergelijke rally. Ook een dikke merci aan Vicky Vandewalle, die het geheel uitstekend coördineerde en wiens aanwezigheid erg gewaardeerd werd door het team. We richten ons vanaf nu op de Legend Boucles de Spa, een heel andere oefening waarmee we zullen beginnen aan het autosportseizoen 2014... »