De “6 Uren van Kortrijk”. Heel wat rijders zouden maar wat graag een zege in deze prestigieuze rally op hun palmares schrijven. Sedert de herrijzenis in moderne gedaante trekt deze regionale wedstrijd met nationale allures jaar na jaar een peloton vedetten aan ... en Vincent Verschueren mocht zich voor de vierde keer de beste van allen noemen!
De concurrentie was niet van de poes. Een heel peloton aan top R5 wagens en zelfs enkele WRC’s stonden aan de start, aangevuld met een vloot aan Evo X en een groep Porsches. Sommige bolides dan nog in handen van voormalige winnaars. Het beloofde een stevige strijd te worden. Het plezier begon al op zaterdagavond, met een verplaatsing naar Moeskroen voor de traditionele openingsproef op de Lavano site. Donker, modder, regen, glad…
Meteen werd duidelijk dat dit geen sinecure zou worden. De wagens plonsden door de modder en schoven her en der van de baan in een “Mad Max”-achtig decor. Enkel wie hier het hoofd extreem koel kon houden had een kans op slagen. De concentratie van velen werd er ook niet beter op met de vele onderbrekingen. Verscheidene malen werd de wedstrijd stilgelegd om gestrande wagens te takelen. Eens in droge kleren gestoken en nadat de modder afgespoeld was, kregen we de keiharde cijfers te zien. Vincent Verschueren, in de gekende GoDrive Skoda Fabia R5 met nummer 46 op de deuren, kwam als beste uit de arena......
Maar de concurrentie moest even slikken bij het horen van zijn voorsprong. Liefst 26 seconden harkte de Zingemnaar bij elkaar. Tweede in het klassement werd de onvermoeibare Paul Lietaer, voor de gelegenheid op een krachtige Skoda Fabia WRC. Ook Patrick Snijers werd zaterdagavond misschien niet onmiddellijk op de derde plaats verwacht want de lange Limburger maakte zijn debuut op de Skoda Fabia R5, dertig seconden achter de leider. Zondag werd dan opnieuw een zware wedstrijddag, waarin 13 klassementsproeven dienden te worden afgewerkt. Guur, miezerig, donker… Dat waren de omstandigheden op zondag. Maar Verschueren liet zich niet verrassen, pakte dan eens vijf seconden op Snijers, dan weer eens op Lietaer en pas in de tiende klassementsproef kon Patrick Snijers eindelijk eens een besttijd draaien.
Het was stilaan overduidelijk, behoudens ongeval of pech zou niemand Verschueren meer bijhalen. Risico’s nemen op de ondertussen modderige en gladde wegen was voor niemand meer weggelegd en het was uiteindelijk met een ruime één minuut en twintig seconden dat Verschueren de winst pakte, voor een meer dan tevreden Patrick Snijers. Davy Vanneste, in extremis gestart met de Ford Fiesta R5, haalde nog nipt de derde podiumtrede voor Melissa Debackere (Fabia R5) en Didier Dusquesne.
Het is voor de rijders binnen het VAS regionale kampioenschap heel moeilijk om zich te tonen in dit vedetten peloton. Maar zij vonden troost in het feit dat in “hun” kampioenschap de zaken nu definitief beslecht waren. Zo vonden we op een niet onaardige 21ste plaats algemeen de Ford Escort MkII Millington van de Ier John Reddington, met naast zich Frank Werner die als co-piloot de titel in de Divisie 3 pakt. Stefaan T’Joens zette de zaken recht met een 23ste plaats algemeen, een zege in de Divisie 1-2 en een nieuwe kampioenstitel. Hij scoort daarmee 7 overwinningen voor zijn zeven in te brengen resultaten, een 100% successcore!.
Dick Lambrecht en Peggy Brock haalden de titel in de Divisie 5 (Youngtimer) met hun vertrouwde Opel Corsa A, terwijl Koen Verhaeghe met de Escort Mk1 de titel in de Divisie 4 Historics al in de zak had sedert Gingelom. “What did he win?” vroeg een verbaasde Reddington nog over Werner, terwijl hij nog even checkte maar alleen een “UK licence” kon bovenhalen en geen VAS kaartje…
Binnenkort zijn er de prijsuitreikingen voor het regionale en het provinciale kampioenschap en dan zullen alle lokale kampioenen weer volop in de belangstelling staan.
