Mooi zomerweer, een blakerend hete zon, een startlijst met 102 deelnemers en een hoop winnaars die voor het eerst met de zegebloemen naar huis mochten. Kortom, weinig reden tot klagen ! “Tja, dan vergeten we best even de ochtend”, grinnikt TBR-voorzitter Hans Degryse. Het is inderdaad of de TBR behekst is want we moeten al een tijdje teruggaan om een editie zonder een of ander probleem te zien.En nochtans had de organisatie meer dan zijn best gedaan met het verleggen van start en finish voorbij enkele notoire “probleempunten”.
En toch was er in de eerste ronde een deelnemer die nu weer een andere paal raakte, waardoor er werd begonnen met ...
lange wachttijden en een omleiding van het parcours. Na veel en naarstig werk gingen de zaken vanaf de derde ronde weer naar normaal. Het was dan ook even wachten op de tweede ronde om te zien hoe de verhoudingen gingen liggen.
De TBR beloofde een rechttoe-rechtaan regionale rally te worden. Zonder nationale inmenging, zonder R5’s… of toch bijna, want Lorenzo Bossu kwam de Peugeot 208T16 R5 aan de tand voelen en dat verontrustte ietwat de deelnemers die regionale punten kwamen pakken. Maar geen nood, Lorenzo moest de wagen vooral op de baan houden en ging dan ook niet tot aan de limiet.
Maar de topwagen zorgde er wel voor dat hij de hele rallysprint op een mooie tweede plaats lag, meteen ook zijn eindpositie. Een kleine twintig seconden voor hem pakte Steve Bécaert, bijgestaan door Nico Beernaert op de Mitsubishi Lancer Evo X, zijn allereerste algemene zege. Een zege waar de Poperingse transporteur nu toch al een tijdje achteraan zat. “Een hele opluchting voor mij en voor het hele team“, zei hij na de finish. “Het werd even afwachten wat Lorenzo Bossu zou doen. Hij speelde normaal niet voor de zege, maar je weet maar nooit… Toen Dennis [Degroote] zijn straf raapte, wist ik dat het gewonnen was. Spijtig dat hij zo uit de wedstrijd verdween maar het was zeer lastig en enerverend om een voorsprong te behouden. Je mag uiteraard niet te traag rijden, want dan kom je in de problemen, maar je kan ook niet meer voluit gaan. Ik ben gewoon mega-blij.”
Meteen liet Bécaert ook weten dat hij vanaf nu zijn pijlen opnieuw richt op het veroveren van de VAS Rallytitel in de Divisie 3. “Ik rij nationaal enkel nog de Condroz”, vertelde hij. “De Vas heeft nu prioriteit. Op het einde van augustus ga ik naar Kasterlee.” De andere VAS-titelpretendent, Dennis Degroote, kon hopen om met zijn Evo X belangrijke punten te scoren voor het kampioenschap, maar een gemiste controlestempel leverde hem 30 seconden tijdstraf op en hij mocht alle podiumambities opbergen. Daardoor schoof de Brit Niall Moroney met zijn Subaru Impreza WRC op naar de derde plaats. En... er waren nog meer “eerstelingen”.
Bij de oldtimers (Divisie 4) zagen we een eerste zege voor Dirk Depuydt en zijn Ford Escort. “Wat een verrassing”, zei Depuydt. “Je komt ’s morgens aan en dan weet je een beetje waar je staat maar een zege had ik niet verwacht. Bovendien staat het nog niet vast hoe we de rest van het seizoen zullen afwerken…” Bij de Youngtimers van de Divisie 5 kon voormalig VASkampioen Nick Toorré met een zege voor het eerst de vruchten plukken van zijn harde werk aan zijn Ford Sierra Cosworth. Nadat topfavoriet Stefaan T’Joens (Renault Mégane RS) een tijdstraf van drie minuten raapte lag de strijd in Divisie 1-2 wijd open.
De zege ging uiteindelijk naar het duo Noyelle-Lanssens op de Subaru Impreza, geklasseerd op een 18de plaats algemeen. Het regionale rallykampioenschap is dit jaar nog niet buiten West-Vlaanderen geweest en voorlopig blijft dat nog even zo.
