In de derde wedstrijd van het Historic Belgian Rally Championship, de TAC Rally, stond er geen maat op de piloot die van de titel zijn hoofddoel heeft gemaakt. Paul Lietaer demonstreerde nog maar eens zijn fenomenaal gevoel voor spektakel en snelheid met de Opel Manta 400 waarmee hij in 1988 Belgisch rallykampioen werd. De Opel Manta 400 werd bij zijn debuut alvast gedoopt met champagne!

Na de eerste ronde had Paul Lietaer al een brede glimlach op de lippen. In het klassement moest hij Stefaan Stouf met zijn Ford Sierra Cosworth nog 7" voor laten gaan, maar dat kon de Opel-rijder niet van zijn stuk brengen.
"De wedstrijd is nog lang en ik moet er meestal wat inkomen," lachte de snor. "De Manta 400 doet het uitstekend en ik ben heel blij met de tijden die we draaien. Ik merk wel dat onze verhoudingen iets te lang zijn, waardoor ik een paar keer op de begrenzer zit, aan 9.000 t/min."

Wanneer Stefaan Stouf even later het strijdperk moet verlaten door problemen met de benzinetoevoer op zijn prachtige Sierra Cosworth, ligt de weg naar de overwinning helemaal open voor Paul Lietaer, die in... 1979 al zegevierde in de 12 Uren van Tielt. Paul Lietaer heeft zijn titelambities nog eens onderstreept.
"Ik vond ons startnummer 47 eigenlijk schandalig, want je ziet dat we op de 11de plaats algemeen zijn geëindigd. Met een nummer in de top 20 zouden nog meer toeschouwers kunnen genieten hebben van ons spektakel en zou ik nog dichter geëindigd zijn, want we waren in het nadeel omdat de weg al vuil lag toen we passeerden. Hoe dan ook, ik ben weer gelanceerd in de titelstrijd. Ik ga met de Opel Manta naar de Rally van Wallonië, waarna ik met de Subaru Legacy RS de Sezoensrally wil rijden."

De tweede plaats ging naar Dirk Vermeirsch met zijn Ford Sierra Cosworth, voorzien van de 34 mm Gr.A restrictor. "Ik zou met een 38 mm kunnen rijden, maar met de huidige 286 pk kan ik me al uitleven en de mechaniek blijft dan ook betrouwbaar. Meer dan de tweede plaats achter de Polle zat er niet in. Ik reed bovendien in de openingsronde drie proeven met drie remklauwen..."

Bert Cornelis stuurde zijn Opel Monza naar de derde plaats, ondanks een kapotte schokdemper. De Opel-rijder amuseerde zich, wat niet altijd gezegd kon worden van Guino Kenis, die vierde werd met zijn gekende BMW M3. 
"We staan aan de finish. Dat is al beter dan in de vorige twee rally's, maar ik vond in de eerste ronde absoluut geen grip. We maakten de foute bandenkeuze en onze wagen stond te stug afgeveerd. Pas vanaf de tweede ronde begon het beter te gaan, maar het duurde een tijdje voor ik mijn vertrouwen terug had, want deze ochtend was de auto amper op de baan te houden op dit gladde asfalt."

Danny Vancoilllie stuurde zijn Opel Kadett naar de 5de plaats, voor Patrick Mylleville en Marijn Hoens. Nick Toorre, Kurt Vandevenne en Jozef Lapeire maakten de top 10 vol.